Ik ging alleen naar Afrika, op zoek naar schaduw en licht.
- Manon Krol

- 17 mrt
- 3 minuten om te lezen
Ik ging 10 dagen alleen naar Afrika, op zoek naar schaduw, om in het licht te stappen.The Shadow & Light Retreat in Zuid-Afrika met Marc Steinberg was GEWELDIG.Ā Het was waardevoller dan ik me ooit had kunnen voorstellen, intens, diep en ongelooflijk persoonlijk, maar bovenal levensveranderend. Deze reis stelde me in staat om mezelf op een manier te zien zoals ik dat nog nooit eerder had gedaan.
We denken vaak dat we onszelf kennen, ikzelf inbegrepen. We geloven dat we begrijpen waarom we handelen, reageren en beslissingen nemen zoals we doen. Maar de waarheid is dat zoveel van ons gedrag en onze overtuigingen diep geworteld zijn in onbewuste patronen. Ze zijn normaal geworden, gewoontes, beschermingsmechanismen van ons brein, om ons veilig te houden. Ze dienen een doel, maar houden ons ook gevangen.
Waarom zou ik Schaduwerk doen?
Zuid-Afrika gaf me de ruimte om deze verborgen lagen bloot te leggen, om te zien hoeveel van mijn leven werd gevormd door angst, onzekerheid of diepgewortelde conditionering. En nu hoor ik je wellicht denken: "Oh, maar ik doe of heb dat niet". Maar hoe vaak zeg jij tegen iets; āJa maar dat kan niet meerā of āJa maar je kunt niet alles willenā. Waarom is het niet meer mogelijk? En waarom mag je niet alles willen? Wellicht is het wel mogelijk, maar uit onbewuste angst, onzekerheid of door diepgewortelde conditioneringen zie jij die mogelijkheden niet meer. En dat snap ik, want als het wel mogelijk is, is dat eng en moet je er wellicht wat mee. En laat me je vertellen, dat besef is zowel beangstigend als bevrijdend. Het is eng omdat het het fundament van wie je denkt te zijn aan het wankelen brengt. En niet weten wie je bent, dat is pas ENG! Het is pijnlijk omdat het het ego raakt, het deel van ons dat zich krampachtig vasthoudt aan identiteiten en verhalen. Maar op het moment dat je jezelf toestaat daarheen te gaan, echt naar die patronen aan te kijken zonder ervoor weg te rennen, is het daarna pure vrijheid. En dat is Ć©cht geweldig, geloof me!
Het heeft even geduurd voordat ik alle inzichten kon verwerken. Het programma was intens en prachtig opgebouwd, van vroeg in de ochtend tot laat in de avond, acht dagen lang. We deelden krachtige oefeningen met elkaar: meditatie, zingen en dansen. We gingen door intensieve sessies die tot doorbraken leidden. Tijdens de retraite waren er voor mij veel āhidden easter eggs", subtiele maar diepgaande realisatie momenten die mij nog meer wakker schudde en de diepte in brachten. We kregen opdrachten, een werkboek en informatieve sessies van Marc, de meester zelf. De coaches stonden altijd voor ons klaar en Marc was er continu om mijn vragen te beantwoorden en een enorme steun te zijn!
En wanneer ik zeg we, bedoel ik de andere deelnemers, mensen bij wie ik me zo veilig voelde en met wie ik een diepe connectie opbouwde gedurende de retraite. We huilden samen, schreeuwden samen, dansten samen, aten samen, lachten samen, steunde elkaar en vierden samen vrijheid en het leven.
Aan het einde van alles heb ik mezelf niet veranderd, ik ben juist meer MEZELFĀ geworden. Het gaat niet om iemand nieuw worden, maar om het loslaten van de delen die niet echt bij jou horen. Het gaat om het volledig omarmen van wie ik al ben, precies zoals ik ben. En erop vertrouwen dat als ik dat doe, als ik stappen blijf zetten die in lijn zijn met mijn hart, en als ik mijn leven leid vanuit vertrouwen in plaats van angst, het leven zich altijd precies zal ontvouwen zoals het bedoeld is.
In het hier en nu is dat genoeg.



Opmerkingen